Column: Alex Kroes ontketent opstand bij Ajax met steunbetuiging aan Heitinga

Milan Keskin

• 17 okt. 2025 08:52 CEST
• 2 min leestijd

Exclusief

Ergens tussen crisismanagement en zelfdestructie heeft Alex Kroes besloten dat de beste manier om rust te brengen bij Ajax is… olie op het vuur gooien. Met zijn publieke steunbetuiging aan John Heitinga heeft hij niet alleen zijn eigen stoel op wankele poten gezet, maar ook de lont in het kruidvat van de Johan Cruijff ArenA geduwd.

Wat een statement had moeten zijn van loyaliteit, veranderde in een oorlogsverklaring aan alles wat nog over is van bestuurlijke stabiliteit in Amsterdam. Want laten we eerlijk zijn: wie zegt dat hij met de trainer ten onder wil gaan, weet precies wat hij doet. Hij zet druk. Op de directie. Op de fans. Op de hele club.

Kroes maakt zichzelf het middelpunt van een club in brand

Hij schildert zich af als de man van principes, de ridder die niet wijkt. Maar onder die blinkende harnasplaat schuilt een politieke tactiek van de hoogste orde: zichzelf onmisbaar maken, juist door chaos te creëren. “Als jullie hem willen ontslaan, ontsla mij dan als eerste.”

Het is een zin die trilt van ego en emotie. En het is tegelijk het startschot van een interne opstand. Want hoe moeten spelers, staf en supporters nog onderscheid maken tussen clubbelang en eigenbelang, als hun directeur zijn lot publiekelijk aan dat van de trainer koppelt? Volgens Valentijn Driessen “veegt Kroes in één interview zijn straatje schoon” — en dat klopt. Hij verschuift de schuldvraag: mocht het misgaan met Heitinga, dan is hij de morele winnaar. En dat is slim. Te slim, misschien.

Maar de gevolgen zijn explosief. Door zich zo nadrukkelijk te verbinden aan de trainer, heeft Kroes een wig gedreven tussen directie en achterban. De supporters, die al maanden ongeduldig zijn, hebben nu een nieuw machtsmiddel in handen: wie Heitinga weg wil, moet eerst Kroes breken. En dat weten ze. Bij Ajax is niets meer intern. Elk interview, elk statement, elk besluit wordt dissectievoer voor de publieke arena. En precies daarin floreert Kroes. Hij wil gezien worden. Gehoord worden. Geliefd óf gehaat worden. Alles beter dan genegeerd.

De ironie?

Door zichzelf tot schild van Heitinga te kronen, heeft hij de trainer juist kwetsbaarder gemaakt. Want zodra de resultaten uitblijven, zal het publiek niet meer alleen “Heitinga eruit!” roepen. Dan klinkt er iets veel giftigers: “Kroes, neem hem mee.”